πολυβασίτης

ο Ν

(ορυκτ.) βαρύ μαύρο θειούχο ορυκτό τού αργύρου, τού χαλκού και τού αντιμονίου που ανήκει στην ομάδα τών θειοαλάτων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. polybasite < γερμαν. Polybasit < πολυ-* + βάση. Η λ. μαρτυρείται από το 1888 στον Ανδρ. Κορδέλλα].